προσυνεδρεύω

Α

1. συνεδριάζω ή αποφασίζω σε συνέδριο προηγουμένως

2. (η μτχ. ουδ. τού παθ. παρακμ. στον πληθ. ως ουσ.) τὰ προσυνηδρευμένα

τα προαποφασισμένα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < προ* + συνεδρεύω «συνεδριάζω, συσκέπτομαι (< σύνεδρος)].